Ο βασικός εχθρός της Χρυσής Αυγής είναι ο οργανωμένος λαός.

Έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις που περιγράφουν και αποδεικνύουν την σχέση της Χρυσής Αυγής με το καπιταλιστικό σύστημα, από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στον κόσμο. Είναι γνωστές οι σχέσεις του φασίστα Μουσολίνι με τους Ιταλούς κεφαλαιοκράτες και πολύ ποιο γνωστές οι σχέσης της παραλλαγής του φασισμού, του ναζισμού με μεγάλες εταιρίες της εποχής και με τους παγκόσμιους τραπεζίτες, «τις ιδεολογίας» που έδωσε την χειρότερη, μέχρι σήμερα, πλευρά μιας και έχει βασικό εχθρό της, όπως ακριβώς και ο καπιταλισμός, τον κομμουνισμό, την ιδεολογία δηλαδή που αντιπαλεύει τον καπιταλισμό και έχει τον εργάτη, το άνθρωπο της εργασίας και τον οργανωμένο λαό στην πρώτη θέση της κοινωνίας.
Αυτό που θέλω να κάνω εγώ σ’ αυτή την ανάρτηση, είναι να δώσω κάποιες εικόνες δεμένες με το ποίημα του Φώντα Λάδη ‘‘Ο Φασισμός’’. Ασφαλώς υπάρχουν κι άλλες φωτογραφίες που μπορούν να αποδώσουν καλύτερα το ποίημα.

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.

Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.

(Ριζοσπάστης του 1933)

Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,

το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,

και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.»