Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης: “Ψάχνουν” ακόμη εναλλακτικά σχέδια και σχολικούς χώρους!!!

Είμαστε στο και 5΄ και ακόμα δεν έχουν τεθεί οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την υλοποίηση της 2χρονης υποχρεωτικής αγωγής στην πόλη μας με ευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και  της απερχόμενης δημοτικής αρχής.

   Αυτή δυστυχώς την πραγματικότητα επιβεβαίωσε το χτεσινό έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο στην πόλη.

   Το αρμόδιο Υπουργείο δεν έστειλε ποτέ στους δήμους τις προκάτ έστω κατασκευές που διαβεβαίωνε, ούτε διέθεσε πότε την ελάχιστη χρηματοδότηση για μια  διαπιστωμένη ανάγκη, να συμπληρωθούν οι υποδομές που θα υποδεχτούν τα νήπια και που στο Δήμο μας αφορούν σε 8 τουλάχιστον επιπλέον αίθουσες ώστε να μπορέσει να υλοποιηθεί με ασφαλείς και στοιχειώδεις σύγχρονους όρους, η 2χρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.

Ο «καημός» τους για τη «μεσαία τάξη»…

Μεγάλος ο καημός των ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τη λεγόμενη «μεσαία τάξη», την οποία ορκίζονται και οι δυο ότι θα «ανταμείψουν» το επόμενο διάστημα, για τις μεγάλες θυσίες στις οποίες την υποχρέωσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να ανακάμψει το κεφάλαιο.

Δεν έχει βέβαια κανείς παρά να ρίξει μια ματιά στο τι βαφτίζουν «μεσαία στρώματα», για να καταλάβει πού την πάνε την κουβέντα, αλλά και πόσο θα τα «φροντίσουν» την επόμενη μέρα. Στην πραγματικότητα, ούτε λίγο ούτε πολύ, κάτω από την «ομπρέλα» αυτή βάζουν όποιον ζει πάνω από τα όρια της φτώχειας: Από εργαζόμενους με εισόδημα πάνω από 10.000 ευρώ το χρόνο, οικογένειες με εισόδημα 20.000, συνταξιούχους με συντάξεις λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τα 1.000 ευρώ και πάει λέγοντας.

Δική σου υπόθεση η ισχυροποίηση του ΚΚΕ

   Τρεις βδομάδες μένουν μέχρι την Κυριακή 7 Ιούλη, που θα ανοίξουν οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές, χρόνος που πρέπει να αξιοποιηθεί ώρα την ώρα και μέρα τη μέρα, για να φτάσουμε πλατιά σε εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, ανέργους, συνταξιούχους και νεολαίους. Για να φτάσει παντού το κάλεσμα της ισχυροποίησης του ΚΚΕ.

   Οι μέρες αυτές που απομένουν, θα είναι γεμάτες με εκατοντάδες πρωτοβουλίες, με συσκέψεις, με συγκεντρώσεις, με εξορμήσεις και περιοδείες σε τόπους δουλειάς και γειτονιές. Γεμάτες με τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» καθημερινά, ώστε ο εξοπλισμός με επιχειρήματα να είναι διαρκής, να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια στην αντιπαράθεση με τα ψεύτικα διλήμματα, στην ανάδειξη του πραγματικού διακυβεύματος της επόμενης μέρας των εκλογών, επομένως και της ανάγκης να δυναμώσει η συστράτευση με το ΚΚΕ.

Το ποιος θα εκλεγεί για το λαό και όχι για το κεφάλαιο μετράει

«Το ζήτημα είναι ποιος και πώς θα διαχειριστεί την ανάκαμψη της οικονομίας την επόμενη μέρα», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνοντας στο τραπέζι τα δικά του κάλπικα διλήμματα για τις εκλογές, ενώ από τη μεριά της ΝΔ ανταπαντούν ότι το «ποιος» το έδειξαν οι κάλπες των ευρωεκλογών. Άρα, το μόνο που απομένει να απαντήσει ο λαός είναι το «πώς», δίνοντάς της αυτοδυναμία για να εφαρμόσει απρόσκοπτα το αντιλαϊκό της έργο. Παρά τη φιλότιμη προσπάθεια, πρόκειται για ερωτήματα που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν το λαό. Γιατί το βασικό ερώτημα για τον ίδιο δεν μπορεί παρά να είναι το «για ποιον» ετοιμάζεται να αλλάξει χέρια η αντιλαϊκή σκυτάλη, περνώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, και η απάντηση βεβαίως είναι: Οχι για το λαό, αλλά για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ και του κεφαλαίου έχουν δώσει – με έργα – απάντηση προ πολλού στο ερώτημα αυτό. Γι’ αυτό είναι ώρα και οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις: Ποιος θα βρεθεί στην απέναντι όχθη από αυτή την αντιλαϊκή πολιτική την επόμενη μέρα; Ποιος θα αποτελέσει στήριγμα στον δικό του αγώνα, ενάντια σε κάθε αντιλαϊκή εναλλαγή κυβερνήσεων, ενάντια στο κεφάλαιο και όλα τα κόμματά του, για να ανακτήσει όσα έχασε και να διεκδικήσει ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να ζει με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του; Ποιος φωτίζει με την πολιτική του πρόταση τον μόνο ελπιδοφόρο δρόμο, αυτόν όπου την εξουσία και την οικονομία θα έχει ο ίδιος στα χέρια του; Η απάντηση είναι μόνο ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ, και αυτό το αναγνωρίζουν ευρύτερα λαϊκά στρώματα, που τώρα χρειάζεται να κάνουν το βήμα, ενισχύοντάς το και στις επερχόμενες εκλογές.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι η επόμενη μέρα!!!

Δεν υπάρχει προεκλογική παρέμβαση της ΝΔ που να μην προδίδει την ανυπομονησία της να αναλάβει τη διακυβέρνηση και να πάει «σεμνά και ταπεινά» ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος του λαού. Ανυπομονεί δηλαδή να συνεχίσει την «καλή δουλειά» που έκανε τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ για λογαριασμό του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού.

Δεν έχει μάλιστα κανένα πρόβλημα να διαφημίζει ανοιχτά τους σχεδιασμούς της, που είναι εξίσου αντιλαϊκοί, αξιοποιώντας το ρεύμα συντηρητικοποίησης που τροφοδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση του διασύροντας στα μάτια του λαού τις αξίες της «προόδου» και της «αριστεράς».

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να υπερασπίζεται ανερυθρίαστα και φανατικά το αντιλαϊκό του έργο, με ολίγον από «αυτοκριτική», για να συγκρατήσει τους δυσαρεστημένους και απογοητευμένους από τη διάψευση «ελπίδων» και «προσδοκιών».

ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ

Το βρήκα στο Ατέχνως και το βάζω κι εγώ γιατί όντως αξίζει

Από iraklis3

Ποιος το περίμενε ποτέ

έτσι να σαρωθούμε,

κι απ’ τον Αλέξη γι’ αρχηγό

στον Κούλη να βρεθούμε.

***

Βαλαντωμένα τα βουνά

θρηνούν Τζουμερκοχώρια

και του Τζουμάκα το χωριό,

αναστενάζει χώρια!

***

Οι κάμποι ανταριάσανε

κι αυτοί πως να τ’ αντέξουν,

πρώτη φορά …αριστερά

και τώρα πως να στέρξουν.

***

Μας έταξε πως θα βαρά

νταούλια και ζουρνάδες

κι οι αγορές θα κάνουνε

μεγάλους ντεμενάδες.

***

Του Πάιατ εγίνηκε

το φρόνιμο παιδάκι

και τον καμπόσο έκανε

σε Φώφη, Μητσοτάκη.

***

Απ’ το πολύ το σκύψιμο

γυμνώθηκε κι ο κώλος.

Του πήραν και το σώβρακο

γελάει ο κόσμος όλος!

Ο Άρης, οι …πατριώτες και το …γάλα ΒΛΑΧΑΣ

Διάβασα στο διαδίκτυο για το κλείσιμο της γνωστής γαλακτοβιομηχανίας «ΒΛΑΧΑΣ», μετά από 45 χρόνια λειτουργίας, μάλιστα πρότεινε πρόγραμμα «Εθελούσιας εξόδου» στους εργαζόμενους, για να είναι καλυμμένη σύμφωνα με το νόμο και θυμήθηκα τα λόγια του Άρη, που είχα διαβάσει πριν λίγο καιρό, σε ομιλία που μιλούσε γι αυτή ακριβώς την περίπτωση.

Θα μου πει κάποιος πως ο Άρης μίλαγε για τον πατριωτισμό των Ελλήνων και αυτή η εταιρία έχει πάψει να είναι «ελληνική» εδώ και χρόνια από τότε που την εξαγόρασε (μαζί με τη «Δέλτα») η «Vivartia».

Ένα φωτεινό 70% στο σκοτάδι της ενημέρωσης!

Στα κανάλια βράδυ της Κυριακής παρακολουθώ τον γύρο του θριάμβου των νικητών δημάρχων.

Στην Αθήνα ο Κώστας Μπακογιάννης με ποσοστό 65,25%, στην Θεσσαλονίκη το μεγάλο «διπλό» του Κωνσταντίνου Ζέρβα με 66.79%, στον Πειραιά ο Γιάννης Μώραλης με 57% και πάει λέγοντας!

Όσο για την Περιφέρεια και εκεί η επικράτηση του σταρ περιφερειάρχη Γιώργου Πατούλη κρίνεται καθαρή και συνάμα εντυπωσιακή.

Ας κρατήσουν οι χοροί! Ως γνωστό είμαστε λαός φιλέορτος, αρεσκόμεθα στις γιορτές και στα πανηγύρια δια ασήμαντον αφορμή!

Το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο. Συνδέσεις, κόντρα συνδέσεις με τα εκλογικά κέντρα των νικητών!

Μούγκα στη στρούγκα από τα «ανεξάρτητα ΜΜΕ» της Ηλιούπολης για την Δημόσια Περιουσία

Καλά ρε παλληκάρια μην σπρώχνεστε όλοι στην πλατεία …Ανεξαρτησίας (ευτυχώς που έχουμε τέτοια και δεν χρειάζεται να τρέχετε σε άλλη πόλη), δεν σας χωράει όλους!!!

Εγώ λέω ότι, μάλλον θα πρέπει να θυμηθούμε να τους στείλουμε χρόνια πολλά, για την γιορτή τους στις 4^ης Ιούλη. Με τόση ανεξαρτησία που τους διακρίνει, θα ήταν άδικο να μην γιορτάζουν μαζί με τη χώρα της …»ελευθερίας», τη χώρα που 14,5 εκατομμύρια υπολογίζονται τα παιδιά (κάτω των 18 ετών) που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, ενώ 42,2 εκατομμύρια αμερικανοί ζούσαν σε συνθήκες επισιτιστικής ανασφάλειας, αλλά θα μου πει κάποιος τι σχέση έχουν αυτά τα επίσημα στοιχεία (γιατί υπάρχουν και τα ανεπίσημα που αυξάνουν κατά πολύ αυτά τα νούμερα), με τα ανεξάρτητους, οπότε λέω να μην σταθώ άλλο σε αυτό το θέμα και να πάω στους «Ανεξάρτητους».

Τελικά το παλιό έρχεται σαν νέο και βρωμάει πολύ πριν έρθει

Κάποιες φορές δεν ξέρεις πως να χαρακτηρίσεις τις απόψεις κάποιων που προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι είναι το νέο, το προοδευτικό, το ενωτικό, το κάτι άλλο ρε παιδί μου και διαβάζεις μετά τις ανακοινώσεις, τις απαντήσεις, τα σχόλιά τους σε κάτι που τους ενόχλησε και σου γκρεμίζουν ότι είχες σκεφτεί, ότι είχες ελπίσει.

Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο θες η απειρία, θες η άγνοια, θες ο νεανικός ενθουσιασμός μπορεί να επηρεάσει την ορθή σκέψη, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει «του στραβού το δίκιο» γιατί αυτό που βγαίνει στην επιφάνεια είναι η προβοκατόρικη ή μάλλον η λασπολογία που υπερκαλύπτει όλα τα παραπάνω και δείχνει ξεκάθαρα το ρόλο και τους σκοπούς που υπάρχουν και αντιδρούν όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως το νέο που ήρθε αλλά είναι το παλιό μασκαρεμένο.